Του Μάρκου Κ. Καπετανάκη
Η κλασσική ερώτηση του πόσο στοιχίζει η ανθρώπινη ζωή μάλλον δεν πρόκειται να απαντηθεί ποτέ. Η μόνη έκφραση που μπορεί κάπως να πλησιάσει είναι το “αξία ανεκτίμητη”.
Όμως επειδή θέλουμε να πατάμε στην γη θα πάρουμε το “κομπιουτεράκι” και θα υπολογίσουμε αν “συμφέρει” να φτιάξουμε έναν δρόμο ή να μείνει ένας συνάνθρωπος μας ανάπηρος.
Εσείς τι λέτε; Τι αξίζει περισσότερο;
Ένα μέτρο δρόμου λέτε να αξίζει περισσότερο από 100.000 ευρώ για να φτιαχτεί; Σίγουρα θα συμφωνήσετε μαζί μου και θα πείτε πως το νούμερο είναι υπερβολικό. Και αν ρωτήσουμε έναν Μηχανικό θα μας πει πως είμαστε τρελοί και πως το νούμερο είναι τεράστιο. Τα 1000 είναι μάλλον αρκετά.
Τότε μας έρχεται μια ερώτηση στο κεφάλι. Γιατί αφήνουμε τις πιθανότητες να μεγαλώνουν υπέρ του να πέσει ένα μηχανάκι μέσα και να χτυπήσει ο αναβάτης του; Πόσο θα στοιχίσουν τα νοσήλια του σε περίπτωση ενός ελαφρού τραυματισμού; Πόσο θα στοιχίσει το αν μείνει ανάπηρος; Πόσο θα πρέπει να πληρώσει το κράτος για να “καλύψει τις ανάγκες” ενός ατόμου με αναπηρία;
Αν κάνετε τα “μαθηματικά” θα γελάσετε. Είμαι σίγουρος. Έτσι λοιπόν Πρωθυπουργέ μου κάνε μου μια χάρη. Πάρε ένα κομπιουτεράκι των 5 ευρώ και βάλε το στο γραφείο σου. Και κάνε τα “μαθηματικά”. Έξυπνος είσαι. Αν δεν ήσουν δεν θα ήσουν στην καρέκλα αυτή.
Μην σκεφτείς πως θα “χαλάσω τόσο”. Σκέψου θα “επενδύσω τόσα”. Για να “γλιτώσω πολλά περισσότερα”.
Απλά Μαθηματικά είναι γμτ μου. Επένδυση κάνεις.
