Που συχνάζεις τις Κυριακές; Αν ξέρεις τα σωστά μέρη, τότε θα έχεις δει τον συγκεκριμένο Γαλλικό πύραυλο εδάφους εδάφους, να κάνει τα περάσματά του και πραγματικά να τραβάει όλα τα βλέμματα πάνω του.
Το 1993, η Renault κυκλοφόρησε το Clio Williams ως περιορισμένη έκδοση και παραγωγή μόλις 3.800 αυτοκινήτων (1.300 περισσότερα από όσα χρειάστηκαν για λόγους αναγνώρισης), με κάθε αυτοκίνητο να φέρει μια αριθμημένη πινακίδα στο ταμπλό. Αυτά εξαντλήθηκαν τόσο γρήγορα που η Renault «αναγκάστηκε» να κατασκευάσει 1.600 ακόμη.
Αν και πολλές «καρότσες» καταστράφηκαν, αφού μετατράπηκαν σε αγωνιστικά, σε δεκάδες γωνίες του πλανήτη μας, αυτό δεν σημαίνει πως ήταν κάτι αρνητικό. Πλέον η συλλεκτικότητα του αυτοκινήτου, έχει περάσει σε άλλα επίπεδα και η ανακάλυψη γνήσιας καρότσας είναι θέμα τύχης.
Το αυτοκίνητο πήρε το όνομά του από την τότε ομάδα της Formula 1 με την Renault, WilliamsF1, παρόλο που δεν είχε καμία σχέση με το σχεδιασμό ή την κατασκευή του Clio.
Ένα τέτοιο στολίδι, συναντάμε στην Πάτρα με τον ευτυχή ιδιοκτήτη να ακούει στο όνομα Κώστα Κατσιμπέρης. Ο Κώστας είναι γνωστός για τις Γαλλικές προτιμήσεις του, αφού έχει στην κατοχή του αυτό το πανέμορφο Renault Clio Williams (πληροφορίες μιλούν πως πρόσφατα, απέκτησε και ακόμα μία γνήσια καρότσα) και ενός Renault 9 που θα παρουσιάσουμε σε επόμενο τεύχος μας.
Θα μπορούσαμε να μιλάμε ώρες με τεχνικά χαρακτηριστικά που θα κούραζαν και δεν θα το κάνουμε. Θα επικεντρωθούμε στην τέλεια κατάσταση του αμαξώματος και την πλήρη ανακατασκευή του από το μηδέν. Το αυτοκίνητο το ελέγξαμε εξονυχιστικά εσωτερικά και εξωτερικά και εκτός του ότι δεν βρήκαμε την παραμικρή εξωτερική γρατσουνιά, η δουλειά που έχει γίνει στις κόλλες και τις πίσσες στην καρότσα είναι πραγματικά αξιοθαύμαστη.
Το μοτέρ φυσικά δεν θα μπορούσε να είναι «μαμά» αφού ο Κώστας είναι μηχανικός και ο μοναδικός που βάζει χέρι στον χώρο του κινητήρα. Ο κόφτης έχει μεταφερθεί στις 8500 στροφές, με τον άγραφο και τα σφυρήλατα εσωτερικά να το επιτρέπουν με ευκολία. Με το αρκετά καλούδια που συναντάμε στο εσωτερικό, η γραμμή της δυναμομέτρησης σταματάει στα 217 άλογα με 24 κιλά ροπής.
Όπως προ είπαμε δεν θα σταθούμε στις επιδόσεις του αυτοκινήτου (αν και είναι πραγματικά εντυπωσιακές, αφού κάναμε τις απαραίτητες δοκιμές και μετρήσεις με Dragy), αλλά στην τέλεια κατάσταση του αυτοκινήτου και στις σωστές επιλογές.
Εσωτερικά θα δείτε πως δεν έχει αλλαχτεί τίποτα (και πως να αλλάξεις το τέλειο), έχοντας αφήσει τον χαρακτήρα του αυτοκινήτου αναλλοίωτο. Στο εξωτερικό, μεγάλη αλλαγή είναι οι 17άρες χρυσές SpeedLine, που από παλιά ήταν η πιο must επιλογή και κάνουν τον μικρό Γαλάτι, να είναι ακόμα πιο όμορφος. Η μοναδική «παραφωνία» είναι η αφαίρεση τμήματος από το εμπρός μέρος του καπό, για τις ανάγκες εισαγωγής ψυχρού αέρα στα «χωνιά» του τετραπετάλουδου.
Πραγματικά το αυτοκίνητο είναι ένα στολίδι για την πόλη μας. Κώστα σου ευχόμαστε ολόψυχα να το κρατήσεις, για να το χαρούν και τα παιδιά σου, αρκετά χρόνια πιο μετά.
